علی خامنه‌ای با وجود تغییر تاکتیک حاکمیت در برابر جنبش سبز، همچنان آشفته و سردرگم است.
او با گذشت بیش از شش ماه از اعتراض‌ها، هنوز جرات گرفتن تصمیم نهایی را پیدا نکرده است.
رهبری که نتواند در چنین برزخی تصمیم نهایی را بگیرد، زمان کمتری برای بقای نظام زیر سلطه‌اش خواهد داشت.
سخنرانی اخیر خامنه‌ای، باردیگر نشان داد که او برای «عوام» تره هم خورد نمی‌کند. ولی‌امر، مردم معترض را تنها گروهی «فریب‌خورده و ناآگاه» می‌داند که به تحریک «خواص» بیرون آمده‌اند.
رهبر جمهوری اسلامی در شش ماه گذشته سه‌بار از «خواص» خواسته که در برابر حوادث سکوت اختیار نکنند، اما «سکوت» و موضع‌گیری «دوپهلو»، تنها مواضع این خواص در برابر چنین خواسته‌ای بوده است.
علی خامنه‌ای تکلیف خود را با میرحسین موسوی، محمد خاتمی و مهدی کروبی، روشن کرده است؛ او می‌خواهد تکلیفش هرچه زودتر با اکبر هاشمی رفسنجانی روشن شود.
سرآمد خواص از نظر خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی است. از نظر رهبر، هاشمی سکوتش را باید مطابق با خواسته ولی‌امر بشکند.
هاشمی آن‌طور که خامنه‌ای در سخنرانی اخیر خود گفته، باید مرز خود با کسانی که انتخابات را زیر سئوال برده‌اند مشخص کند.
او گمان می‌کند با اعلام برائت هاشمی از مخالفان دولت، می‌تواند با قدرت بیشتری سرکوب‌های «نرم و خشن» حکومتی را پیش ببرد.
دو هفته‌ای بود که عی خامنه‌ای، با موضع‌گیری‌های معتدلانه، بسیاری را به تحولات آینده خوشبین کرده بود، اما سخنرانی روز گذشته وی باردیگر نشان داد که این رهبر، آشفته‌تر از آن است که تصور میشود.
آشفتگی سیاسی ولی‌امر، در شرایطی که اخبار و اطلاعات درستی از بدنه حاکمیت به بیرون درز نمی‌کند، آشفتگی‌ها در تحلیل‌ها و تفسیر‌ها را دوچندان کرده است.
در چهار سخنرانی آخر علی خامنه‌ای، این آشفتگی‌ها به خوبی دیده میشود. بخش قابل توجهی از این مواضع متناقض و آشفته، ناشی از سکوت خواصی است که حاضر نشده‌اند با وی همگام شوند.
این‌طور که پیش می‌رود، نباید از خامنه‌ای انتظاری برخلاف آنچه که محمدرضا شاه پهلوی کرد، داشت.
او با گذشت بیش از شش ماه از اعتراض‌ها، هنوز جرات گرفتن تصمیم نهایی را پیدا نکرده است.
رهبری که نتواند در چنین برزخی تصمیم نهایی را بگیرد، زمان کمتری برای بقای نظام زیر سلطه‌اش خواهد داشت.
سخنرانی اخیر خامنه‌ای، باردیگر نشان داد که او برای «عوام» تره هم خورد نمی‌کند. ولی‌امر، مردم معترض را تنها گروهی «فریب‌خورده و ناآگاه» می‌داند که به تحریک «خواص» بیرون آمده‌اند.
رهبر جمهوری اسلامی در شش ماه گذشته سه‌بار از «خواص» خواسته که در برابر حوادث سکوت اختیار نکنند، اما «سکوت» و موضع‌گیری «دوپهلو»، تنها مواضع این خواص در برابر چنین خواسته‌ای بوده است.
علی خامنه‌ای تکلیف خود را با میرحسین موسوی، محمد خاتمی و مهدی کروبی، روشن کرده است؛ او می‌خواهد تکلیفش هرچه زودتر با اکبر هاشمی رفسنجانی روشن شود.
سرآمد خواص از نظر خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی است. از نظر رهبر، هاشمی سکوتش را باید مطابق با خواسته ولی‌امر بشکند.
هاشمی آن‌طور که خامنه‌ای در سخنرانی اخیر خود گفته، باید مرز خود با کسانی که انتخابات را زیر سئوال برده‌اند مشخص کند.
او گمان می‌کند با اعلام برائت هاشمی از مخالفان دولت، می‌تواند با قدرت بیشتری سرکوب‌های «نرم و خشن» حکومتی را پیش ببرد.
دو هفته‌ای بود که عی خامنه‌ای، با موضع‌گیری‌های معتدلانه، بسیاری را به تحولات آینده خوشبین کرده بود، اما سخنرانی روز گذشته وی باردیگر نشان داد که این رهبر، آشفته‌تر از آن است که تصور میشود.
آشفتگی سیاسی ولی‌امر، در شرایطی که اخبار و اطلاعات درستی از بدنه حاکمیت به بیرون درز نمی‌کند، آشفتگی‌ها در تحلیل‌ها و تفسیر‌ها را دوچندان کرده است.
در چهار سخنرانی آخر علی خامنه‌ای، این آشفتگی‌ها به خوبی دیده میشود. بخش قابل توجهی از این مواضع متناقض و آشفته، ناشی از سکوت خواصی است که حاضر نشده‌اند با وی همگام شوند.
این‌طور که پیش می‌رود، نباید از خامنه‌ای انتظاری برخلاف آنچه که محمدرضا شاه پهلوی کرد، داشت.
۳۰ دی‌ماه سال ۱۳۸۸
1 نظر:
این بار 22 بهمن سبز؛ زمان: 10 صبح، مکان: تمام طول خیابان های انقلاب و آزادی، هدف: آزادی
این بار 22 بهمن در راه است. 22 بهمنی که یاد نداها و سهرابها را در خاطرهها زنده خواهد کرد. 22 بهمنی که دوباره ندای آزادیخواهی این ملت را پس از 31 سال خواهد شنید. 22 بهمن 1388 روز سرنوشتساز دیگری در تاریخ ایران زمین خواهد بود.
به منظور هر چه بهتر برگزار شدن گردهمایی دوباره سبزها، و بر اساس تجربیات تظاهرات گذشته پیشنهاداتی به صورت زیر مطرح میشود:
1-باید به همگان خاطر نشان کنیم که حکومت در این روز قدرت سرکوب نخواهد داشت. در این روز به علت حکومتی بودن تظاهرات، حامیان حکومت (هر چند اندک) نیز در مسیرهای راهپیمایی شرکت خواهند کرد (همانند روز قدس)؛ در صورت سرکوب، حکومت چهره واقعی خود را به اندک طرفداران باقی مانده نشان خواهد داد، و این طرفداران نیز که اغلب انسانهای سادهای هستند، ریزش خواهند کرد و حکومت اندک پایگاه اجتماعی خود را نیز از دست خواهد داد.
2- تجربه روزهای عاشورا و 13 آبان به ما نشان داد که در صورت اعلام یک مکان خاص به منظور تجمع، باعث حضور گسترده نیروهای امنیتی در آن محل، و در نتیجه عدم شکلگیری هسته اولیه برای تظاهرات میشود. به همین جهت پیشنهاد میشود به علت طول وسیع خیابان انقلاب و عدم کنترل کامل آن توسط نیروهای امنیتی، در روز 22 بهمن از ساعت 10 صبح در تمام طول مسیر خیابانهای انقلاب و آزادی وارد شده و به سمت آزادی پیش برویم.
3- حتما نمادهای سبز به همراه داشته باشیم. البته به علت حفظ مسائل امنیتی بهتر است تا قبل از اطمینان از حضور چند هزار نفری سبزها در کنار خود از این نماد ها استفاده نکرد.
4- احتمالا حکومت سناریوهایی نظیر پاره کردن عکس امام یا حرمت شکنی! در روز عاشورا را برنامه ریزی خواهد کرد. یکی از سناریوهای احتمالی، احتمالا سعی در ایجاد درگیری و بخشونت کشیدن تظاهرات مسالمت آمیز سبزها خواهد بود. تنها نکتهای که میتوان متذکر شد، تاکید بسیار بر مسالمت آمیز بودن تظاهرات و عدم آغاز خشونت توسط سبزهاست. این را به یاد داشته باشیم که معنای مسالمت آمیز بودن، حداکثر تلاش برای عدم خشونت خواهد بود و نه عدم دفاع از خود. پس هوشیار باشیم تا افراد نفوذی از ابتدای تظاهرات جو را به سمت خشونت نبرند.
و به خاطر داشته باشیم در صورتی که با یاد نداها و سهرابها، بصورت میلیونی در روز 22 بهمن به خیابان بیاییم، هیچ نیرویی جلودار ما نخواهد بود
ارسال یک نظر