امید برای انتخاب نامزد «رجایی»‌گونه-۳


فصل اول- شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی

سایت اینترنتی دیگر محافظه‌کاران که از حامیان احمدی‌نژاد در روزهای پایانی انتخابات بود، در واکنش به این ادعا نوشت:
اختلاف ‌افکنی میان جناح اصول‌گرا به ویژه تلاش برای جدایی مجموعه شورای شهر تهران خطی است در روزهای اخیر از سوی طیف‌های مختلف پیگیری می‌شود در همین راستا یک محفل کوچک خبری تلاش می‌کند تا با بخشیدن یک هویت مستقل به آبادگران و ترغیب آنان برای اعلام نامزد متفاوت از شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی تصمیم گیری نهایی در جناح منتقد دولت را دشوار ساخته و آن را به تعویق اندازند.(۲۱)
دامنه این گزارش‌های ضد و نقیض نه تنها واکنش چند سامانه اینترنتی دیگر را برانگیخت، بلکه موجب شد تا سرمقاله ‌نویس روزنامه کیهان هم در اینباره بنویسد:
یک محفل با افراد کاملا مشخص ابتدا کوشیدند خود را جزئی از جریان اصول‌گرایی جا بزنند و در تصمیم سازی‌های اثر بگذارند در حالی که ارتباط کاری و محفلی با محافل طیف مقابل داشتند. آنها کوشیدند به انشعاب و چند دستگی میان اصول‌گرایان دامن بزنند. آنها به لحاظ عددی یا جریانی یا گفتمانی آنقدر مهم نیستند که معارض اصول گرایی یا بدیل آن باشند، اما با ورود از مجرای عتماد کوشیده‌اند خواب دیگران را برای جریان‌اصول‌گرایی نوپا ولی مصصم تعبیر کنند و آن فشل کردن یا به تحلیل بردن و مصادره این جریان در خدمت جریانی ائتلافی است که کشور طی دهه گذشته از کوتاهی‌ها و تقصیرها و بعضا خیانت‌های آنان رنج برده است .(۲۲)
واکنش‌ رسانه‌های وابسته به جبهه محافظه‌کاران در قبال اخباری از این دست نشان می‌داد که تلاش همه جانبه آنها برای حفظ وحدت تشکیلاتی خود از همان روزهای نخست یکی از اصول مهم بوده است؛ اما واقعیت‌های سیاسی در این جبهه چیزی نبود که بتوان آن را انکار کرد.

شورای هماهنگی نیروهای انقلاب از همان روزهای نخست برای انتخاب نامزد واحد دچار مرزبندی‌های شد که به نوعی ریشه در مناسبات درونی محافظه‌کاران در انتخابات مجلس شورای اسلامی و شورای شهر تهران داشت.

هر چند در این دوره از انتخابات «شورای هماهنگی» توانسته بود با شیخوخیت، محافظه‌کاران را زیر یک چتر جمع کند، اما انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم و انتخاب یک نفر به عنوان نماینده همه جریان‌های سیاسی این جبهه برای رقابت با سایر رقبای انتخاباتی، امری نبود که با ریش سفیدی بشود آن را محقق کرد.

مخالفت برخی از چهره‌های جوان شورای هماهنگی با ساز و کار انتخاب نامزد نهایی و نحوه برخورد با مسئله مهمی همچون انتخابات ریاست ‌جمهوری از سوی برخی از ریش سفیدان در این شورا موجب شد تا اولین همایش عمومی آنها در فضای قطب‌بندی شده برگزار شود.

همایش «گامی نو» با همان نگاه سنت گرایانه و شیخوخیت سالار در حالی برگزار شد که ناطق نوری در این جلسه و با حضور اعضای شوراهای مرکزی تشکل‌های عضو شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی گفت که «سبک و سیاق ما در مورد انتخابات ریاست جمهوری همان سبک و سیاق کار در مجلس است و لذا گردش نخبگان را در این انتخابات ما هم مد نظر داریم.»(۲۳)

ناطق نوری دراین سخنرانی با اشاره به جلسات مستمر شورای هماهنگی از رمضان سال ۱۳۸۳ تا آذر همان سال به تهیه ساز و کاری از سوی اعضای این شورا برای انتخاب نامزد واحد خبر داد، اما به جزئیات آن اشاره‌ای نکرد:
هم اکنون کمیته‌ای تشکیل شده است که اعضای آن منتخب شورای هماهنگی هستند ما از ماه رمضان پی در پی جلسه داشتیم و مکانیزمی جهت‌ انتخاب نامزد واحد طراحی کرده‌ایم که‌ مورد تائید کمیته منتخب قرار گرفته است.(۲۴)

ناطق نوری همچنین درباره خبری مبنی بر حذف برخی نامزد‌ها از سوی کمیته منتخب گفت:
آقای عسگر اولادی در جلسه حاضرند ایشان قبل از شروع جلسه به من گفتند من به حسب ظاهر از همه شما به مرگ نزدیکتریم من شهادت می‌دهم که کمیته منتخب هنوز در حال بررسی کاندیدها است و به هیچ کاندیدایی نرسیده و گرایشی به هیچ یک از کاندیدها نشان نداده و هیچ تبعیضی قائل نشده است.(۲۵)

سخنرانی رئیس شورای هماهنگی نیروهای انقلاب در همایش «گامی نو» چنین به پایان رسید:
دو تیم کارشناسی توسط کمیته منتخب تشکیل شده است یکی از تیم‌ها را جهت برنامه‌ریزی برای دولت آینده برگزیده‌ایم ویک تیم کارشناس دیگر قرار است بانک نیروهای انسانی نخبه اصول‌گرا را تشکیل دهد که این یادگاری است از شهید رجایی برای ما مانده است و امیدوارم ان‌شاء‌الله بتوانیم شخص رجایی گونه‌ای را برگزینیم.(۲۶)
پس از سخنرانی ناطق نوری در همایش نوبت به نامزد‌های محافظه‌کار رسید تا ضمن بیان دیدگاه‌ها و برنامه‌های کاری، خود را در معرض ارزیابی و انتخاب جبهه محافظه‌کاران قرار بدهند.

علی اکبر ولایتی که بعدها در اعتراض به تعلل رهبران شورای هماهنگی از آنان خداحافظی کرد در این جلسه گفت: «هریک از ۴ یا ۵ نامزد احتمالی که توسط شورای هماهنگی انتخاب شود اینجانب تبعیت خواهم کرد.»(۲۷) و محسن رضایی نیز در اعتراضی غیر مستقیم نسبت به عملکرد اعضای شورای در این جلسه اظهار کرد: «نیازی به یکدستی نداریم، نیاز به یکپارچگی داریم.»(۲۸)
ادامه دارد...
منابع:
۲۱- وب‌سایت شریف‌نیوز، ۲۴ آبان سال ۱۳۸۳.
۲۲- همان، ۲۷ آبان سال ۱۳۸۳.
۲۳- همان.
۲۴- همان.
۲۵- همان.
۲۶- همان.
۲۷- خبرگزاری مهر، ۲۷ آبان سال ۱۳۸۳.
۲۸- همان.

Balatarin Donbaleh Mohandes Delicious Digg Stumbleupon Furl Friendfeed Twitter Facebook Greader Addthis to other Subscribe to Feed

وبلاگ‌ها

دنبال کننده ها

کتاب‌ها

  • مائو داستان ناشناخته/ جان هالیدی/ ثالث
  • جدال قدیم و جدید/ جواد طباطبایی/ ثالث
  • سرزمین‌های شبح‌زده/ تینا روزنبرگ/ ثالث
  • تجدد بومی/ محمد توکلی طرقی/ تاریخ ایران
  • مکتب در فرایند تکامل/ حسین مدرسی/ کویر
  • گذار از مدرنیته؟/ شاهرخ حقیقی/ نشر آگاه
  • روح پراگ/ ایوان کلیما/ نشر آگه

فیلم‌ها

  • آغوش‌های شکسته/ کارگردان: پدرو آلمادوآر
  • شاترآیلند/ کارگردان: مارتین اسکورسیزی
  • کتاب الی/ کارگردان: آلبرت و آلن هیوز
  • آواتار/ کارگردان: جیمز کامرون
  • نه (9)/ کارگردان: باب مارشال
  • زیرزمین/ کارگردان؛ امیر کاستاریکا
  • خانه خنجر‌های پران/ کارگردان؛ ژانگ ئیمو
  • نفرین گل طلائی/ کارگردان؛ ژانگ ئیمو
  • بدرود محبوب ابدی من/ کارگردان؛ چن کایگه
  • سفر گروه موسیقی/ کارگردان؛اران کولیرین
  • شاخ به شاخ/ کارگردان؛ فاتح آکین
  • پیر پسر/ کارگردان؛ چن ووک پارک
  • ممنتو/ کارگردان؛ کریستوفر نولان
  • دوشنبه‌ها زیر آفتاب/ کارگردان؛فرناندو آرانوا
  • والس با بشیر/ کارگردان؛آری فولمن
  • کتاب‌خوان/ کارگردان؛استفن دالدری