افزایش محدودیت‌ها و فشار‌ها علیه رقبای انتخاباتی، خطایی است که جریان‌های سیاسی در ایران تاکنون از نتایج آن درس نگرفته‌اند.بخش قابل توجهی از رای محمد خاتمی در انتخابات سال ۱۳۷۶ ناشی از همین محدودیت‌ها و جنجال‌های تبلیغاتی بود که منجر به پیروزی‌اش شد.
محمود احمدی‌نژاد نیز در سال ۱۳۸۴ بخشی از آراء خود را مدیون همین فشار‌ها و تخریب‌ها است.
برخی نمایندگان نیز اگر تبلیغات منفی جریان «رایحه خوش خدمت» در جریان انتخابات مجلس هشتم نبود، باید جای دیگری غیر از پارلمان مشغول خدمت می‌شدند.
با نزدیک‌تر شدن زمان انتخابات ریاست جمهوری دهم ایران، موج جدیدی از این فشار‌ها آغاز شده است.
مهدی کروبی به دانشگاه همدان راه داده نمی‌شود و محمد خاتمی اجازه پیدا نمی‌کند تا در مکانی مقدس سخنرانی کند.
در ماه‌های آینده این محدودیت‌ها بیشتر می‌شود و برنده کسی است که از نظر مردم ایران «مظلوم» باشد.
0 نظر:
ارسال یک نظر