در انتخابات ریاست جمهوری نهم ٬شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب و شورای ۵+۲ تلاش بسیار کرد تا علی لاریجانی٬ محمدباقر قالیباف٬ محسن رضایی٬ علی‌اکبر ولایتی و محمود احمدی‌نژاد را راضی به کناره‌گیری به نفع نامزد نهایی خود کند٬ اما موفق نشد و در نهایت سه نامزد محافظه‌کار به صورت مستقل وارد عرصه انتخابات شدند.
امروز تقریبا چهار سال از زمان می‌گذرد و حالا دیگر علی لاریجانی٬ محمدباقر قالیباف٬ علی‌اکبر ولایتی و محسن رضایی نه تنها احمدی‌نژاد را رقیب انتخاباتی خود نمی‌دانند٬ بلکه معتقدند که سیاست‌های وی در این مدت علاوه بر ضربه زدن به بدنه محافظه‌کاران هزینه‌های فراوانی به نظام جمهوری اسلامی داشته است.
گفته‌های دیروز محسن رضایی شاهد خوبی بر این ادعا است که اختلاف نامزد‌های محافظه‌کار دور گذشته ریاست جمهوری٬ با رقیب خود در این مدت عمیق‌تر شده است.
محسن رضایی اولین محافظه‌کاری است که شجاعت این را داشت که باردیگر وارد عرصه انتخابات شود تا به زعم خود کشور را از لبه پرتگاه نجات دهد.
اگر قالیباف٬ لاریجانی٬ ولایتی هم این شجاعت را داشته باشند که به قول رضایی برای نجات کشور خود را نامزد انتخابات کنند٬ به نظر شما سرنوشت آینده ایران چگونه رقم خواهد خورد؟
در کنار نام این افراد٬ اضافه کنید احتمال نامزدی مصطفی پورمحمدی٬ غلامعلی حدادعادل و محمد جهرمی را.
به نظر من اگر این شش محافظه‌کار باقی مانده٬ خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری کنند٬ نشان داده‌اند که سرنوشت کشور برایشان مهمتر از سرنوشت محافظه‌کاران است.
هرچند که می‌دانم تحقق چنین امری جزء محالات است٬ اما این را نوشتم تا در این ۴۰ روز باقی مانده باز هم مشخص شود که محافظه‌کاران نیز همچون اصلاح‌طلبان در هر کاری اول منافع خود را در نظر می‌گیرند٬ بعد منافع مردم و کشور را.
0 نظر:
ارسال یک نظر