جدایی ولایتی از شورای هماهنگی- ۶

فصل اول- شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی

مسئله تعیین نامزد واحد محافظه‌کاران که به زوایای دیگری از آن خواهم پرداخت در روز‌های پایانی دی‌ماه سال ۱۳۸۳ با بیانیه جامعه اسلامی مهندسین شکل جدیدی به خود گرفت.

این جامعه در بیانیه ۱۷آذر ماه خود از همه نامزد‌های محافظه‌کار خواست که «شورای هماهنگی» را یاری دهند و برای «معرفی کاندیدای واحد» از هیچ تلاشی دریغ نکنند.
در بیانیه این جامعه با اشاره به مسئولیت‌های «خطیر» گروه‌های محافظه‌کار در معرفی «نامزد کارآمد، دلسوز و خدمتگذار» از نامزد‌های محافظه‌کار خواسته شده بود که با شورای هماهنگی کنند تا نامزد نهایی در وقت مناسب معرفی شود.(۴۲)

با صدور این بیانیه، جامعه تحت رهبری محمدرضا باهنر نیز به طور رسمی وارد کارزار انتخاباتی شد تا در نهایت از نامزدی علی لاریجانی در انتخابات حمایت کند.
در همان روز‌های نخست انتشار این بیانیه، بولتن شورای هماهنگی با ارائه تحلیلی از روند انتخاب نامزد واحد محافظه‌کاران، نوشت که اختلاف‌ها در این جبهه ناشی از «جنگ روانی‌» است که رقبا برای این جریان سیاسی به راه انداخته‌اند.

این شورا اعلام کرده که رقبای محافظه‌کاران، در قالب کمیته‌ای مخفی «پنج راهبرد» برای ایجاد «تضاد و اختلاف میان اعضاء و گروه‌های عضو شورای هماهنگی طراحی کرده است. (۴۳)

این شورا با اشاره به مطالب منتشر شده در چند روز اخیر در روزنامه شرق، تعریف رقیب، تعریف کاندیداها، نمایشی خواندن انتخاب کاندیدای نهایی، القای ناتوانی در تصمیم‌گیری و نفی دموکراتیک و مردمی بودن انتخابات نهایی ار پنج راهبرد جریان دوم خرداد برای ایجاد اختلاف بین اصولگرایان عنوان کرد.»

شورای هماهنگی برای پنهان کردن اختلاف‌های درونی‌اش در بولتن ویژه خبری خود سرمنشاء این اختلاف‌ها را چنین اعلام کرد:

جریان دوم خرداد می‌کوشد اینگونه القاء کند که تصمیم کمیته منتخب پیشاپیش گرفته شده و روند فعلی برای گزینش، صرفا بازی نمایشی برای فریب است. هدف آنها از این اقدام هم این است که عدالت و صداقت بزرگان عضو کمیته منتخب را زیر سئوال برده و کاندیداها را پیرامون صحت روند انتخابات مسئله‌دار و وادار به واکنش کنند. (۴۴)

عبارات این بیانیه به گونه‌ای تنظیم شده بود تا این نکته را القاء کند که شورای هماهنگی گرایشی به فرد خاصی ندارد و در رفتار و کردار خود «صادق» است، و این رقبای انتخاباتی هستند که درصدد بدنام کردن شورای هماهنگی هستند و نامزد‌های محافظه‌کار نباید تحت تاثیر القائات رقبا قرار بگیرند.

اما جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی برخلاف آنچه که در بولتن خبری شورای هماهنگی آمده بود، در فروردین ماه سال ۱۳۸۴اعلام کرد:

آقایان احمدی‌نژاد، توکلی و رضایی نسبت به فرآیند تصمیم‌گیری در شورای هماهنگی، شیوه مدیریت و عدم نگاه یکسان اعضای کمیته منتخب به کاندیداها اعتراض داشتند و هم در جلسات حضوری، هم شفاهی و هم مکتوب به این روش‌ها اعتراض کردند. (۴۵)

به نظر می‌رسد که شورای هماهنگی در آن روزها با توجه به مقتضیات زمان و حساسیت موضوع، تلاش فراوانی کرد تا اختلاف‌ها میان محافظه‌کاران را ناشی از جنگ روانی رقیب اعلام کند، اما چند روز پس از انتشار این تحلیل بود که اولین و یکی از مهمترین ضربات بر پیکره شورای هماهنگی وارد شد.

علی‌اکبر ولایتی اعلام کرد که به علت تاخیر مرکز تصمیم‌گیری شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی در معرفی نامزد مورد حمایت، خود به صورت مستقل فعالیت انتخاباتی را شروع کرده است.... وی تاکید کرد که پیش از این، ۱۵دی‌ماه را سقف زمانی برای معرفی نامزد شورای هماهنگی تعیین کرده بود.»(۴۶)

ولایتی با تاکید بر اینکه نباید فرصت‌ها و وقت را از دست داد، افزود:

معنای شروع فعالیت انتخاباتی‌ام این نیست که مرکز تصمیم‌گیری شورای هماهنگی به نتیجه‌ای رسیده که مورد رضایت بنده است یا اینکه بر روی بنده در حال شکل‌گیری است، نه چنین نیست.» (۴۷)

داوطلب نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به این پرسش که چه میثاقی با شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی داشته است، گفت:

میثاق مکتوب میان ماه نبوده است، تنها تفاهمی شفاهی درباره سقف زمان معرفی نامزد مورد حمایت این شورا بود و اگر این رعایت می‌شد من هم اخلاقا ملزم به حمایت آن می‌بودم.»(۴۸)

در همان روز‌های اولیه که علی‌اکبر ولایتی از فهرست شورای هماهنگی خارج شد، تحلیلی از جمعیت ایثارگران انقلاب اسلانی منتشر شد که نشان می‌داد که اختلاف بر سر انتخاب نامزد واحد و زمان معرفی آن، چیزی نبود تا ولایتی در انتظار آن بنشیند تا طی در آینده‌ای نامعلوم مشخص شود. در حالی که علی اکبر ناطق نوری زمان معرفی نامزد محافظه‌کاران را دهه فجر اعلام کرده بود، جمعیت ایثارگران در این بیانیه‌ و در مخالفت با این تصمیم اعلام کرد:

این روز‌ها سخن از تعجیل در معرفی کاندیدای اصول‌گرایان است. اگر برخی دلسوزان معتقدند که تکلیف افکار عمومی و نیروی‌های اصول‌گرا را هر چه زودتر باید مشخص کرد و کاندیدای نهایی را معرفی کرد کنار بگذاریم، به نظر می‌رسد القاء مستمر این دیدگاه خط‌دهی و جهت‌دهی افراطیون دوم خرداد و باند کارگزاران باشد، القاء مستمر این دیدگاه خط‌ دهی و جهت‌دهی افراطیون دوم خرداد و باند كارگزاران باشد، چرا كه هدف اصلی آنان همانا ایجاد فضای دوقطبی موسوم به راست و چپ است تا در پرتو آن بتوانند به اهداف خود دست یابند.
آنان به دنبال اين هستند كه فضای انتخابات را به جای رقابت برای خدمت به مردم و پیشرفت ایران اسلامی دوباره به فضای جنگ روانی و رقابت برای قدرت باز گردانند و نباید این امكان در اختیار افراطیون كه تجربه فراوان در جنگ روانی دارند دوباره داده شود. دیگر آنكه افراطیون كه حیات خود را در ایجاد تنش و شكاف میان اصول‌گرایان جستجو می‌كنند منتظر هستند تا كاندیدای قطعی اصول‌گرایان معرفی و حجم وسیعی از تخریب را بر علیه او آغاز كنند. برابر خبرهای واصله هم اكنون تیم‌هایی مأمور پرونده‌سازی و كلیدزدن تخریب كاندیداها انتخاب شده‌اند.
برخی استدلال می‌كنند كه اگر جریان اصول‌گرا هرچه زودتر اقدام به معرفی كاندیدا نماید، در آمدن یا نیامدن برخی اشخاص تأثیر دارد. پر واضح است كه برخی اشخاص مورد نظر منتظر معرفی كاندیدای اصول‌گرایان نخواهند بود. آنها براساس مصلحت‌سنجی، ارزیابی شرایط، امكان رأی آوری، عرصه رقابت و تضمین رأی آوردن به صحنه خواهند آمد و این مسئله در اینكه اصول‌گرایان با معرفی كاندیدای خود برای این افراد نیز تعیین تكلیف می‌كنند اساساً سخن درستی نیست. از سوی دیگر رعایت فرایند دمكراتیك در دستیابی به كاندیدای واحد در اصول‌گرایان مستلزم طی پروسه‌ای است: فراهم ساختن مقدمات رقابت، تسهیل شرایط برابر برای آنان، امكان حضور در جامعه و ارائه برنامه‌ها و دیدگاه‌ها برای همه كاندیداهای محتمل اصول‌گرایان یك اصل انكارناپذیر است. از دیگر سو اخذ نگرش‌سنجی از نخبگان و گروه‌های مرجع، احزاب و تشكل‌های سیاسی، بدنه نیروهای انقلاب و نیز نظرسنجی سراسری از اقشار و گروههای مختلف مستلزم سپری‌شدن زمان خود است.(۴۹)

همان مولفه‌های پیشین که در بولتن ویژه خبری شورای هماهنگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، اینبار در جریان دیگر جبهه‌ محافظه‌کاران با چنین رویکردی تکرار شد:
۱- اعلام زودهنگام نامزد محافظه‌کاران ناشی از القائات رقبایی انتخاباتی است.
۲- جمعیت ایثارگران روند انتخابات نامزد واحد را دموکراتیک نمی‌داند.
۲- جمعیت معتقد است که نامزد محافظه‌کاران باید براساس نظرسنجی‌های معتبر انتخاب شود.
اما آنچه که در ادبیات مشترک دو جریان جبهه محافظه‌کاری خود را نمایان می‌کند، این مسائل است:

الف/ محافظه‌کاران در طول ۳۰سال عمر جمهوری اسلامی همواره نیاز به دشمنی داشته‌اند که تمام ناکامی‌های خود را متوجه اقدامات خرابکارانه آن کنند.
ب/ محافظ‌کاران در گذشته و حال و آینده همواره بخش‌های از بدنه خود را متهم به بازی در زمینه حریف کرده و می‌کنند. استدلال همسویی در این جریان سیاسی بیشتر از سایر جریان‌ها دیده می شود.

این مسئله در انتخابات ریاست جمهوری نهم موجب شد تا برخی جریان‌های محافظه‌کار با متهم کردن یکدیگر نتوانند به نامزدی واحد دست پیدا کنند.

با اعلام کناره‌گیری علی اکبر ولایتی از فهرست شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب، رهبران محافظه‌کار برای حل و فصل این مسئله در روز‌های پایاین دی‌ماه سال ۱۳۸۳جلسه‌ای تشکیل داده و تصمیم گرفتند که نام ولایتی را در وهله اول و به طور کامل از فهرست خود حذف کنند. محافظه‌کاران بر این باور بودند که ولایتی برای تشدید اختلاف‌ها در این جریان چنین تصمیمی گرفته است و بهتر است هرچه زودتر از این جریان کنار گذاشته شود.

علی‌اکبر ولایتی هرچند علی‌الظاهر در اعتراض به تعویق در اعلام نام نامزد واحد از این فهرست خارج شد، اما به نظر می‌رسد که تعلق و ارادت او به علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی مهمترین علت جدایی وی از شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب بود.

در آن روز‌ها بسیاری از منابع خبری اعلام کردند که ولایتی پس از دیداری که با رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام داشته، این تصمیم را اتخاذ کرده است، چراکه در این جلسه هاشمی رفسنجانی به وی گفته بود که از نامزدی ولایتی در انتخابات حمایت خواهد کرد.(۵۰)

ادامه دارد...

منابع:
۴۲- خبرگزاری فارس، ۱۷آذر سال ۱۳۸۳.
۴۳- خبرگزاری مهر، ۱۹آذر سال ۱۳۸۳.
۴۴- همان.
۴۵- روزنامه شرق، ۳۰فروردین سال ۱۳۸۴.
۴۶- خبرگزاری ایرنا، ۲۲آذر سال ۱۳۸۳.
۴۷- همان.
۴۸- همان.
۴۹- وب‌سایت شریف‌نیوز، ۲۲دی‌ماه سال ۱۳۸۳.
۵۰- باشگاه خبرنگاران جوان، ۲۸آذرماه سال ۱۳۸۳.