تکذیب‌ها و تائید‌های دیدار دو دقیقه‌ای نمایندگان آمریکا و ایران در لاهه نشان می‌دهد که واشینگتن و تهران در پس این موضع‌گیری‌ها استراژی بلند‌مدتی را دنبال می‌کنند.آمریکا از ۲۱ ژانویه سال ۲۰۰۹ (زمان روی کار آمدن اوباما) تلاش‌ها برای آغاز مذاکرات مستقیم با ایران را آغاز کرده است.
جامعه بین‌المللی از این رویکرد رئیس جمهوری آمریکا استقبال کرده و این همان چیزی است که کاخ سفید به دنبال آن است.
مقام‌های آمریکا می‌دانند که در صورت آغاز مذاکرات مستقیم، ایران حاضر به توقف غنی‌سازی اورانیوم نخواهد بود، اما آن‌چه که در پس این مذاکرات عاید کاخ سفید می‌شود این امتیاز خواهد بود که (در برنامه‌‌ای از پیش تعیین شده) افکار عمومی و جامعه بین‌المللی مجاب می‌شود که ایران مانع «تغییرات» در شعار‌های جدید باراک اوباما است.
این‌که آمریکا در چارچوب شعار «تغییر» تلاش می‌کند با ایران مذاکرات مستقیم را آغاز کند، نشان دهنده این واقعیت است که کاخ سفید در تلاش است تا افکار عمومی جهان را به این نقطه برساند که ایران مهمترین مانع «تغییر» سیاست‌های آمریکا در منطقه است.
بنابراین آمریکا با چنین رویکردی امیدوار است که برای حل و فصل بحران اتمی ایران از جامعه بین‌المللی بیش از گذشته کمک بگیرد و در صورت افزایش فشار‌ها و احتمال بروز جنگ علیه تهران افکار عمومی جهان را در کنار خود داشته باشد؛ امتیازی که جورج بوش نتوانست آن را به دست بیاورد.
تهران با علم به این واقعیت است که گزارش‌ها درباره آغاز مذاکرات مستقیم را تکذیب می‌کند.
مقام‌های جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیده‌اند که قدم گذاشتن در مذاکرات مستقیم یعنی نزدیک شدن به پایان بحران چندساله برنامه هسته‌ای تهران؛ آن‌هم به نفع آمریکا.
طی شش سال گذشته آمریکا هیچ زمانی طرف مستقیم مذاکرات هسته‌ای نبوده است و این اروپای تحت تاثیر آمریکا بوده که به نمایندگی از این کشور با ایران مذاکره می‌کرده است.
تهران هم به خوبی می‌داند تا وقتی که معادله نمایندگی در مذاکرات هسته‌ای برقرار باشد، آمریکا نمی‌تواند افکار عمومی جهان را مجاب کند که تمام راه‌ها برای حل و فصل بحران اتمی تهران به بن‌بست رسیده است و باید فکر دیگری برای «خطر» تهران کرد.
بنابراین تهران تلاش می‌کند تا آنجا که می‌تواند مذاکره در مورد برنامه هسته‌ای‌اش را همچنان با اروپا ادامه دهد.
با این وصف به نظر می‌رسد که واشینگتن و تهران برای تداوم و اجرای سیاست‌های خود نیاز به همراهی افکار عمومی جهان هستند و برای حفظ و به دست آوردن آن تلاش می‌کنند.
آمریکا با شعار «تغییر» و ایران با تکذیب «مذاکرات مستقیم.»
0 نظر:
ارسال یک نظر