مدت‌ها بود می‌خواستم چیزی درباره نسبت محمد قوچانی و تیمش با اینترنت و فضای مجازی بنویسیم که انتشار شماره تازه فصلنامه ایران‌نامه (+) کار خود را کرد.
چرا از کارهای تیم خوب قوچانی در اینترنت خبری نیست؟ بایگانی مجلاتی چون ایراندخت و مهرنامه را کجا می‌توان پیدا کرد و خواند؟
در ایران که بودیم، برخی دوستان روزنامه‌نگار می‌گفتند قوچانی آدرس الکترونیکی هم ندارد!! این گفته بیشتر به طنز می‌ماند تا واقعیت، اما بی‌اعتنا بودن تیم قوچانی به فضای مجازی دیگر طنز نیست، واقعیت است.
قوچانی و تیمش میانه چندان خوبی با اینترنت ندارند، این مسئله را می‌توان در بی‌اعتنایی آنها در انتشار منظم کارهای خود در اینترنت دید.
اگر میانه آنها با فضای مجازی خوب بود که می‌شد به سهولت آرشیو ایراندخت و مهرنامه را دید و خواند.
کارهای خوب تیم قوچانی در کتابخانه‌ها نهایتن پس از یکی دوبار خواندن، خاک خورده و می‌خورند، اما «کتاب جمعه» که متعلق به عهده قدیم! است با تلاش گروهی از دوستان در اینترنت قرار گرفته است. (+)
فصلنامه گران‌سنگ ایران‌نامه که بیش از ۲۵ سال است منتشر می‌شود، در یکی دو سال اخیر کار انتقال مطالب شماره‌های گذشته‌اش در وب‌سایت خود را آغاز کرده و پیشرفت نسبتن قابل قبولی داشته است. (+)
فصلنامه تلاش هم از این قاعده مستثنی نیست، با یک کلیک (+) می‌توان به متن ۳۳ شماره این فصلنامه خواندنی دست یافت.
درباره مجلات و نشریات تئوریک خارجی در فضای مجازی حرفی نزنیم بهتر است، بیشتر مایه شرمساری است تا درس‌آموزی.
قوچانی و تیمش می‌توانند به همین رویه ادامه دهند، می‌توانند مخاطب اینترنتی را نبینند یا دیر ببینند، اما چه بخواهند و نخواهند در فضایی نفس می‌کشند که خود نفس‌های آخر را می‌کشد.
پ.ن: دوست عزیزی لینک آرشیو مجله شهروند امروز را فرستاده که از او بسیار ممنوم. به همین خاطر نام این مجله را از متن حذف کردم. برای دسترسی به آرشیو شهروند امروز به بخش نظرات مراجعه کنید.
چرا از کارهای تیم خوب قوچانی در اینترنت خبری نیست؟ بایگانی مجلاتی چون ایراندخت و مهرنامه را کجا می‌توان پیدا کرد و خواند؟
در ایران که بودیم، برخی دوستان روزنامه‌نگار می‌گفتند قوچانی آدرس الکترونیکی هم ندارد!! این گفته بیشتر به طنز می‌ماند تا واقعیت، اما بی‌اعتنا بودن تیم قوچانی به فضای مجازی دیگر طنز نیست، واقعیت است.
قوچانی و تیمش میانه چندان خوبی با اینترنت ندارند، این مسئله را می‌توان در بی‌اعتنایی آنها در انتشار منظم کارهای خود در اینترنت دید.
اگر میانه آنها با فضای مجازی خوب بود که می‌شد به سهولت آرشیو ایراندخت و مهرنامه را دید و خواند.
کارهای خوب تیم قوچانی در کتابخانه‌ها نهایتن پس از یکی دوبار خواندن، خاک خورده و می‌خورند، اما «کتاب جمعه» که متعلق به عهده قدیم! است با تلاش گروهی از دوستان در اینترنت قرار گرفته است. (+)
فصلنامه گران‌سنگ ایران‌نامه که بیش از ۲۵ سال است منتشر می‌شود، در یکی دو سال اخیر کار انتقال مطالب شماره‌های گذشته‌اش در وب‌سایت خود را آغاز کرده و پیشرفت نسبتن قابل قبولی داشته است. (+)
فصلنامه تلاش هم از این قاعده مستثنی نیست، با یک کلیک (+) می‌توان به متن ۳۳ شماره این فصلنامه خواندنی دست یافت.
درباره مجلات و نشریات تئوریک خارجی در فضای مجازی حرفی نزنیم بهتر است، بیشتر مایه شرمساری است تا درس‌آموزی.
قوچانی و تیمش می‌توانند به همین رویه ادامه دهند، می‌توانند مخاطب اینترنتی را نبینند یا دیر ببینند، اما چه بخواهند و نخواهند در فضایی نفس می‌کشند که خود نفس‌های آخر را می‌کشد.
پ.ن: دوست عزیزی لینک آرشیو مجله شهروند امروز را فرستاده که از او بسیار ممنوم. به همین خاطر نام این مجله را از متن حذف کردم. برای دسترسی به آرشیو شهروند امروز به بخش نظرات مراجعه کنید.
چهاردهم مهر ماه سال ۱۳۸۹
1 نظر:
آرشیو شهروند امروز تو این نشانی هست:
http://www.shahrvandemrouz.com/
ایراندخت که اوّل یه جور مجلّه‌ی سبک زنده‌گی بود و وقتی چند شماره تو سبک شهروند امروز دراومد درش تخته شد، دیگه وقتی برای درست‌کردن آرشیو اینترنتی نبود براش.
مهرنامه هم شاید باید یه کم بگذره که آرشیو مجازیش ایجاد بشه، تازه شماره‌ی پنجمش دراومده! باید یه کم وقت داد به‌شون.
ارسال یک نظر