پس از ناکامی جریان‌های سیاسی مورد حمایت ایران در انتخابات پارلمانی عراق، ایران بدنبال راه‌اندازی جنگ نرم برای شکست مذاکرات برای تشکیل دولت ائتلافی در این کشور است.
دعوت پنهان و آشکار از گروه‌های رقیب ایاد علاوی برای سفر به تهران و مذاکره پشت درهای بسته، از مهمترین نشانه‌های بارز این جنگ نرم است.
ایاد علاوی رهبر ائتلاف العراقیه، هفته جاری ایران را متهم کرد که با دعوت از این گروه‌ها تلاش می‌کند تا مانع از نخست‌وزیری وی شود.
نوری المالکی نخست وزیر عراق نیز گفته که دولت آینده عراق باید در داخل خاک عراق تشکیل شود نه خارج از مرز‌های آن.
ایران در واکنش به این اظهارات، اعلام کرده که دعوت از گروه‌های سیاسی عراق را به منزله دخالت در امور داخلی این کشور نمی‌داند.
این اظهارنظر، یکی از جدید‌ترین و شگفت‌انگیز‌ترین موضع‌گیری‌ها در تاریخ دیپلماسی جهان به‌شمار می‌رود.
نظامی که مخالفان خود را به خاطر عبور از مقابل ساختمان یک مرکز پژوهشی در آمریکا، متهم به تلاش برای براندازی می‌کند، حالا انکار می‌کند که خود به طور رسمی، قصد راه‌اندازی جنگ نرم در عراق را دارد.
نظامی که طی سی سال گذشته صد‌ها هزار خبر، گزارش، سند و مدرک جعل کرده تا معترضان و مخالفان خود را عامل بیگانه معرفی کند، حالا می‌گوید که حمایت از جریان‌های شکست خورده عراق، دخالت در امور داخلی این کشور نیست.
از عجایب جهان دیپلماسی است؛ نظامی که دولتش نامشروع است، برای دیگر دولت‌ها نقشه می‌کشد، ترفند ارائه می‌کند، راه و رسم کودتا می‌آموزد و بعد می‌گوید که ما دخالتی در امور داخلی کشور‌ها نداریم.
با این همه، ایران را باید بازنده بزرگ و نهایی انتخابات عراق دانست، چرا که در این کشور، نه ابزار شورای نگهبان وجود دارد و نه ابزار لباس شخصی‌ها.
ایران تنها به کارکرد میلیون‌ها دلاری دل‌خوش کرده که در مذاکرات پنهانی با احزاب سیاسی رقیب علاوی، وعده پرداخت آن را داده است؛ پول‌هایی که در این سی سال گذشته خرج ترور، بمب‌گذاری، خرابکاری در نقاط مختلف جهان شده و در بلندمدت هیچ سودی در برنداشته است.
طالبان و شورشیان چچن و گروه‌های رقیب علاوی از جمله تازه‌ترین گروه‌هایی هستند که سر سفره نفت ایران نشسته‌اند.
دعوت پنهان و آشکار از گروه‌های رقیب ایاد علاوی برای سفر به تهران و مذاکره پشت درهای بسته، از مهمترین نشانه‌های بارز این جنگ نرم است.
ایاد علاوی رهبر ائتلاف العراقیه، هفته جاری ایران را متهم کرد که با دعوت از این گروه‌ها تلاش می‌کند تا مانع از نخست‌وزیری وی شود.
نوری المالکی نخست وزیر عراق نیز گفته که دولت آینده عراق باید در داخل خاک عراق تشکیل شود نه خارج از مرز‌های آن.
ایران در واکنش به این اظهارات، اعلام کرده که دعوت از گروه‌های سیاسی عراق را به منزله دخالت در امور داخلی این کشور نمی‌داند.
این اظهارنظر، یکی از جدید‌ترین و شگفت‌انگیز‌ترین موضع‌گیری‌ها در تاریخ دیپلماسی جهان به‌شمار می‌رود.
نظامی که مخالفان خود را به خاطر عبور از مقابل ساختمان یک مرکز پژوهشی در آمریکا، متهم به تلاش برای براندازی می‌کند، حالا انکار می‌کند که خود به طور رسمی، قصد راه‌اندازی جنگ نرم در عراق را دارد.
نظامی که طی سی سال گذشته صد‌ها هزار خبر، گزارش، سند و مدرک جعل کرده تا معترضان و مخالفان خود را عامل بیگانه معرفی کند، حالا می‌گوید که حمایت از جریان‌های شکست خورده عراق، دخالت در امور داخلی این کشور نیست.
از عجایب جهان دیپلماسی است؛ نظامی که دولتش نامشروع است، برای دیگر دولت‌ها نقشه می‌کشد، ترفند ارائه می‌کند، راه و رسم کودتا می‌آموزد و بعد می‌گوید که ما دخالتی در امور داخلی کشور‌ها نداریم.
با این همه، ایران را باید بازنده بزرگ و نهایی انتخابات عراق دانست، چرا که در این کشور، نه ابزار شورای نگهبان وجود دارد و نه ابزار لباس شخصی‌ها.
ایران تنها به کارکرد میلیون‌ها دلاری دل‌خوش کرده که در مذاکرات پنهانی با احزاب سیاسی رقیب علاوی، وعده پرداخت آن را داده است؛ پول‌هایی که در این سی سال گذشته خرج ترور، بمب‌گذاری، خرابکاری در نقاط مختلف جهان شده و در بلندمدت هیچ سودی در برنداشته است.
طالبان و شورشیان چچن و گروه‌های رقیب علاوی از جمله تازه‌ترین گروه‌هایی هستند که سر سفره نفت ایران نشسته‌اند.
دوازدهم فروردین ماه سال ۱۳۸۹
0 نظر:
ارسال یک نظر