محمدعلی رامین معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد را شاید کمتر کسی بشناسند.
سابقه آشنایی من با او به ۱۰یا ۱۱سال پیش از این باز می‌گردد؛ زمانی که معاون علوم و فنون شبکه چهارم سیما بود. مدتی بود که از آلمان بازگشته و می‌خواست ماهنامه‌ای در ترویج اندیشه «امامت» منتشر کند.
در آن روز‌ها که سودای کار روزنامه‌نگاری داشتم، به واسطه دوستی به وی معرفی شدم، شش ماه از غربی‌ترین نقطه به شرقی‌ترین منطقه تهران می‌رفتم تا ماهنامه‌ای با عنوان «امامت» منتشر شود.
مشاوران این ماهنامه مهدی نصیری، طالب‌زاده، حجت‌الاسلام قائم‌مقامی و گروهی دیگر از «ولایتمدارانی» بودند که آقای رامین ارادت خاصی به آنها داشت.
رامین به تحریریه خود دستور داده بود که در گفته‌ها و نوشته‌های خود باید از عبارت «امام» برای علی خامنه‌ای استفاده کنند. خوب به یاد دارم که چندین‌بار از اینکه این اصل را در گفته‌ها و نوشته‌هایم رعایت نکردم، از دستم دل‌خور شده بود.
آدم تندی نبود، محترمانه برخورد می‌کرد، اما علاقه زیادی داشت تا دست‌کم در این مورد، دیگران با او همراه باشند.
این‌ها را نوشتم تا دو نکته را درباره آقای رامین بازگو کنم:
اول) تاکید بر به کارگیری واژه «امام» برای علی خامنه‌ای مربوط به دولت کودتایی احمدی‌نژاد نیست، هرچند که این دولت می‌تواند از قبل آن استفاده‌های فراوانی ببرد. محمدعلی رامین همان‌طور که نوشتم، به لحاظ اعتقادی باور دارد که خامنه‌ای «امام» است و حالا که در راس قدرت است، می‌خواهد رسانه‌ها را مجبور به استفاده از این عبارات کند.
دوم) تجربه محمدعلی رامین در انتشار ماهنامه «امامت» پس از چند شماره شکست خورد و این نشریه به خاطر نداشتن مخاطب ورشکسته شد. حالا نمی‌دانم که معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد با چه پیشینه روشنی به‌دنبال انتشار روزنامه‌ای با تیراژ میلیونی برای جهان اسلام است.
سابقه آشنایی من با او به ۱۰یا ۱۱سال پیش از این باز می‌گردد؛ زمانی که معاون علوم و فنون شبکه چهارم سیما بود. مدتی بود که از آلمان بازگشته و می‌خواست ماهنامه‌ای در ترویج اندیشه «امامت» منتشر کند.
در آن روز‌ها که سودای کار روزنامه‌نگاری داشتم، به واسطه دوستی به وی معرفی شدم، شش ماه از غربی‌ترین نقطه به شرقی‌ترین منطقه تهران می‌رفتم تا ماهنامه‌ای با عنوان «امامت» منتشر شود.
مشاوران این ماهنامه مهدی نصیری، طالب‌زاده، حجت‌الاسلام قائم‌مقامی و گروهی دیگر از «ولایتمدارانی» بودند که آقای رامین ارادت خاصی به آنها داشت.
رامین به تحریریه خود دستور داده بود که در گفته‌ها و نوشته‌های خود باید از عبارت «امام» برای علی خامنه‌ای استفاده کنند. خوب به یاد دارم که چندین‌بار از اینکه این اصل را در گفته‌ها و نوشته‌هایم رعایت نکردم، از دستم دل‌خور شده بود.
آدم تندی نبود، محترمانه برخورد می‌کرد، اما علاقه زیادی داشت تا دست‌کم در این مورد، دیگران با او همراه باشند.
این‌ها را نوشتم تا دو نکته را درباره آقای رامین بازگو کنم:
اول) تاکید بر به کارگیری واژه «امام» برای علی خامنه‌ای مربوط به دولت کودتایی احمدی‌نژاد نیست، هرچند که این دولت می‌تواند از قبل آن استفاده‌های فراوانی ببرد. محمدعلی رامین همان‌طور که نوشتم، به لحاظ اعتقادی باور دارد که خامنه‌ای «امام» است و حالا که در راس قدرت است، می‌خواهد رسانه‌ها را مجبور به استفاده از این عبارات کند.
دوم) تجربه محمدعلی رامین در انتشار ماهنامه «امامت» پس از چند شماره شکست خورد و این نشریه به خاطر نداشتن مخاطب ورشکسته شد. حالا نمی‌دانم که معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد با چه پیشینه روشنی به‌دنبال انتشار روزنامه‌ای با تیراژ میلیونی برای جهان اسلام است.
۱۸دی‌ماه سال ۱۳۸۸
0 نظر:
ارسال یک نظر