نظرسنجی محافظه‌کاران چه می‌گوید- ۱۳

فصل اول- شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی

ائتلاف چهار نفره محافظه‌کاران که به ابتکار احمد توکلی شکل گرفت بر آن بود تا ساز و کار انتخاب نامزد واحد را براساس نظرسنجی‌ها دنبال کند. این ائتلاف سعی می‌کرد در ادبیات خود بیشتر از «تفاهم» بهره ببرد تا «ائتلاف.» احمد توکلی بسیار امیدوار بود با ارائه نقشی موازی آن‌چه که پیش‌تر علی‌اکبر ناطق نوری بر عهده داشت، افتخار وحدت میان محافظه‌کاران را به نام خود ثبت کند.

توکلی چندی پس از تشکیل این ائتلاف از حضور در عرصه انتخابات ریاست جمهوری نهم کنار کشید که تحلیل‌گران سیاسی در آن زمان علت این تصمیم را تشکیک وی در حضور علی اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ارزیابی کردند، هرچند که توکلی در گفتگو‌هایی که بعد از کناره‌گیری‌اش انجام داد گفت که به خاطر آمدن یا نیامدن هاشمی کناره‌گیری نکرده است.(۸۹)

یک روز پس از اعلام رسمی امضای «تفاهم‌نامه چهار نفره»، یک عضو مرکزی فراکسیون محافظه‌کاران مجلس اعلام کرد:

شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی پس از بالغ بر ۵۰ مورد نظرسنجی، علی لاریجانی را به عنوان نامزد نهایی اصول‌گرایان در انتخابات آتی ریاست جمهوری انتخاب کرد.(۹۰)

این خبر در حالی اعلام شد که جلسه شورای هماهنگی استان‌ها با حضور کمیته منتخب صبح روز یکشنبه ۲۳ اسفند ماه سال ۱۳۸۳تشکیل شده و با طرح نتایج این نظرسنجی، علی لاریجانی به عنوان نامزد نهایی معرفی شده بود.(۹۱)

با انتشار این خبر، برای فعالان سیاسی محافظه‌کار و اصلاح‌طلب دیگر جای تردید باقی نمانده بود که علی لاریجانی نامزد نهایی شورای هماهنگی است، اما اعتراض‌های نامزد‌های دیگر چیزی نبود که بتوان از کنار آنها به راحتی گذشت.
احمد توکلی در اعتراض به نتایج این نظرسنجی بود که اعلام کرد:

قرار شده است که هر یک از کاندیداها، ستاد انتخاباتی تشکیل دهند و سپس با نزدیک شدن به انتخابات یک نظرسنجی صورت گیرد تا هر کس از محبوبیبت بیشتری برخوردار بود، دیگر کاندیدا‌های اصول گرا به نفع او کنار بروند.(۹۲)

این اعتراض غیر مستقیم باعث شد تا سخنگوی فراکسیون محافظه‌کاران مجلس آخرین تصمیمات شورای هماهنگی را چنین تشریح کند:

در شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب به لاریجانی رسیده‌ایم، اما بر سر زمان نظرسنجی درباره کاندیداها و اعلام رسمی آن اختلاف نظر وجود دارد. همه به این تفاهم و توافق رسیده‌اند که هر فردی در نظر سنجی مقبولیت بیشتری را در نزد عامه مردم داشته باشد به عنوان کاندیدای واحد انتخاب کنند.(۹۳)

اما این مسئله تمام واقعیتی نبود که شورای هماهنگی با آن دست و پنجه نرم می‌کرد، در حالی که این شورا با ترکیب جدیدی به کار خود ادامه می‌داد این سایر نامزد‌ها و گروه‌های مخالف لاریجانی بودند که فعالیت مستقل خود در انتخابات را آغاز کرده بودند. در این میان تنها جامعه اسلامی مهندسین و حزب موتلفه بود که از نامزدی لاریجانی حمایت می‌کردند.

روز‌های پایانی سال ۱۳۸۳در حالی رو به پایان بود که دیگر احزاب و گرو‌ه‌های سیاسی علاقه چندانی برای پیگری موضوع نامزد واحد محافظه‌کاران از خود نشان نمی‌دادند تا پس از تعطیلات و با توان جدید وارد این موضوع شوند.

و این تنها حسین شریعتمداری بود که ۲۷اسفندماه سال ۱۳۸۳آخرین یادداشت مربوط به محافظ‌کاران در آن سال را چنین لحنی به دست چاپ سپرد:

برادران عزیزی که با خروج از این شورا دست به تشکیل ستاد جداگانه‌ای زدند، اولین گام را در نقض پیمان و تضعیف شورا برداشته‌اند و این حرکت اگر برای اهداف انتخاباتی برادران مورد اشاره قابل توجیه باشد، برای طیف گسترده اصول‌گرایان که به وحدت کاندیداها چشم امید بست، کمترین توجیهی ندارد... بنابراین جای این گلایه جدی هست که چرا برادران یاد شده، خواسته‌ها و آرمان‌های طیف عظیم اصول‌گرایان را نادیده گرفتند و در حالی که خود وامدار همین طیف بودند، به خواسته آنان که حفظ وحدت و پرهیز از چندگانگی بود بی‌توجهی کردند.(۹۴)

ادامه دارد...

منابع:
۸۹- همان.
۹۰- احمد بلوکیانی نماینده کاشمر، ۲۳اسفند ۸۳.
۹۱- خبرگزاری فارس، ۲۳اسفند ماه سال ۱۳۸۳.
۹۲- باشگاه خبرنگاران جوان، ۲۵اسفند ماه سال ۱۳۸۳.
۹۳- خبرگزاری فارس، ۲۶اسفند ماه سال ۱۳۸۳.
۹۴- روزنامه کیهان، ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۸۳.