فصل اول- شورای هماهنگی نیرو‌های انقلاب اسلامی
همزمان با گسترش فعالیت‌های حداد عادل، جمعی از روحانیون مجلس هم موازی با وی، فعالیت برای انتخاب نامزد واحد محافظه کاران را آغاز کردند:
تلاش‌های آشکار رئیس قوه مقننه اما در آن روز‌ها با واکنش‌هایی هم همراه شد. گروهی از کارشناسان سیاسی بر این عقیده بودند که در صورتی که نامزد نهایی محافظه‌کاران با دخالت رئیس مجلس انتخاب و در انتخابات پیروز شود، چه تضمینی خواهد بود که رئیس جمهوری منتخب وامدار رئیس قوه‌ای دیگر نشود؟ آیا این مسئله موجب امتیازگیری مجلس از دولت آینده نخواهد شد؟ و آیا رابطه آینده مجلس با دولت طولی و از بالا نخواهد شد؟
اما حداد عادل با وجود این انتقادها و پرسش‌ها همچنان به کار خود ادامه می‌داد و امیدوار بود تا پایان اردیبهشت نامزد نهایی را به کمک سایر همقطارانش انتخاب کند.
از سوی دیگر برخی از نامزد‌های محافظه‌کار با راه‌اندازی ستاد‌های انتخاباتی خود (غیر رسمی) خود را آماده ورد به عرصه انتخابات می‌کردند.
در این میان فعالان سیاسی در جبهه محافظه‌کاران همچنان با برخی اظهارنظرها دامنه اختلاف‌ها در این جبهه را برخلاف توافق‌های گذشته بیشتر می‌کردند. اظهارات عزت‌الله یوسفیان عضو فراکسیون اکثریت مجلس یکی از همین موارد است:
پیش‌تر گفته شد که از همان روز‌های آغاز به کار شورای هماهنگی، برخی اعضای این شورا از نامزدی خاص طرفداری می‌کردند. علی دارابی در اینباره توضیح می‌دهد:
«بخش اجتماعی» این شورا که به ائتلاف آبادگران و محمود احمدی نژاد نزدیک بود، مهدی چمران سخنگویی آن را بر عهده داشت. چمران ۱۵ فروردین ماه سال ۱۳۸۴در نشست خبری آبادگران گفت که «آبادگران و و شورای هماهنگی امیدوارند که در انتخاب کاندیدای هایی ریاست جمهوری اصول‌گرایان به گزینه واحد برسند.»(۱۰۹)
سخنان آقای چمران با آنچه که در آن روز‌ها در جبهه محافظه‌کاران در جریان بود، تفاوت زیادی داشت. چمران در شرایطی این سخنان را ایراد می‌کرد که ائتلاف آبادگران و جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی عملا از شورای هماهنگی جدا شد بودند و فعالیت خود را پیش می‌بردند.
آخرین اختلاف این دو جریان با شورای هماهنگی بر سر چگونگی انجان نظرسنجی‌ها نیمه دوم فروردین ماه سال ۸۴ روی داد که منجر به کناره‌گیری قطعی آنها از این شورا شد. در حالی‌که شورای همانگی بر صحت نظرسنجی‌های تاکید می‌کرد، این ائتلاف آبادگران – ایثارگران بود که با تشکیک در صحت آنها، نتایج به دست آمده را رد می‌کرد.
چمران هم در این نشست خبری به این موضوع اشاره کرد و گفت: «نظرسنجی‌های انجام گرفته طی یک‌سال گذشته خیلی دقیق، علمی و فراگیر نبوده است.»(۱۱۰)
همزمان با گسترش فعالیت‌های حداد عادل، جمعی از روحانیون مجلس هم موازی با وی، فعالیت برای انتخاب نامزد واحد محافظه کاران را آغاز کردند:
کمیته پنج نفره نمایندگان روحانی مجلس، فعالیت خود را برای پیشبرد وحدت اصول‌گرایان در معرفی نامزد واحد ریاست جمهوری آغاز کرد... این کمیته با هدف کمک به اجماع در نیرو‌های اصول‌گرا، با برخی شخصیت‌های سیاسی مانند؛ آیت‌الله مشکینی، آیت‌الله مهدوی کنی، عسگر اولادی و حداد عادل دیدار و گفتگو خواهند داشت.(۱۰۶)
اما حداد عادل با وجود این انتقادها و پرسش‌ها همچنان به کار خود ادامه می‌داد و امیدوار بود تا پایان اردیبهشت نامزد نهایی را به کمک سایر همقطارانش انتخاب کند.
از سوی دیگر برخی از نامزد‌های محافظه‌کار با راه‌اندازی ستاد‌های انتخاباتی خود (غیر رسمی) خود را آماده ورد به عرصه انتخابات می‌کردند.
در این میان فعالان سیاسی در جبهه محافظه‌کاران همچنان با برخی اظهارنظرها دامنه اختلاف‌ها در این جبهه را برخلاف توافق‌های گذشته بیشتر می‌کردند. اظهارات عزت‌الله یوسفیان عضو فراکسیون اکثریت مجلس یکی از همین موارد است:
کاندیدای اصول‌گرایان آقای لاریجانی است و این مسئله به تمامی دفاتر استانها اعلام شده و جناب آقای قالیباف کاندیدای اصول‌گرایان نیست. هرچند کاندیدای نهایی اصول‌گرایان براساس نظرسنجی ۲۰اردیبهشت ماه معرفی می‌شود، اما در حال حاضر لاریجانی به عنوان کاندیدا اعلام شده است.(۱۰۷)انتخاب نامزد نهایی براساس نظرسنجی‌ها، مسئله‌ای تازه در میان جریان محافظه‌کاران بود که عاقبت نتایج آن مورد وثوق برخی نامزد‌ها قرار نگرفت و منجر به حضور محافظه‌کاران با چند نامزد در انتخابات ریاست جمهوری نهم شد.
پیش‌تر گفته شد که از همان روز‌های آغاز به کار شورای هماهنگی، برخی اعضای این شورا از نامزدی خاص طرفداری می‌کردند. علی دارابی در اینباره توضیح می‌دهد:
اختلاف ما با دوستان همین است{بود}، می‌گوییم {می‌گفتیم} مردم رئیس جمهور انتخاب می‌کنند یا یک عده چند نفری؟ شورای هماهنگی در ابتدا دو بخش داشت. یک بخش آن سیاسی بود که احزاب سیاسی در آن دخالت داشتند و بخش دیگر اجتماعی بود در این بخش اشخاصی شرکت داشتند که حاضر نبودند در کنار برخی احزاب قرار بگیرند.(۱۰۸)دو جریانی که آقای دارابی به آنها اشاره کرد، تا پایان انتخابات ریاست جمهوری به فعالیت خود ادامه دادند بدون آنکه از اصول خود عقب‌نشینی کنند.
«بخش اجتماعی» این شورا که به ائتلاف آبادگران و محمود احمدی نژاد نزدیک بود، مهدی چمران سخنگویی آن را بر عهده داشت. چمران ۱۵ فروردین ماه سال ۱۳۸۴در نشست خبری آبادگران گفت که «آبادگران و و شورای هماهنگی امیدوارند که در انتخاب کاندیدای هایی ریاست جمهوری اصول‌گرایان به گزینه واحد برسند.»(۱۰۹)
سخنان آقای چمران با آنچه که در آن روز‌ها در جبهه محافظه‌کاران در جریان بود، تفاوت زیادی داشت. چمران در شرایطی این سخنان را ایراد می‌کرد که ائتلاف آبادگران و جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی عملا از شورای هماهنگی جدا شد بودند و فعالیت خود را پیش می‌بردند.
آخرین اختلاف این دو جریان با شورای هماهنگی بر سر چگونگی انجان نظرسنجی‌ها نیمه دوم فروردین ماه سال ۸۴ روی داد که منجر به کناره‌گیری قطعی آنها از این شورا شد. در حالی‌که شورای همانگی بر صحت نظرسنجی‌های تاکید می‌کرد، این ائتلاف آبادگران – ایثارگران بود که با تشکیک در صحت آنها، نتایج به دست آمده را رد می‌کرد.
چمران هم در این نشست خبری به این موضوع اشاره کرد و گفت: «نظرسنجی‌های انجام گرفته طی یک‌سال گذشته خیلی دقیق، علمی و فراگیر نبوده است.»(۱۱۰)
ادامه دارد...
منابع:
۱۰۶- وب‌سایت رسا، ۱۶فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۰۷- وب‌سایت انتخاب، ۱۴فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۰۸- روزنامه شرق، ۳۰فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۰۹- خبرگزاری فارس، ۱۵فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۱۰- همان.
۱۰۶- وب‌سایت رسا، ۱۶فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۰۷- وب‌سایت انتخاب، ۱۴فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۰۸- روزنامه شرق، ۳۰فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۰۹- خبرگزاری فارس، ۱۵فروردین ماه سال ۱۳۸۴.
۱۱۰- همان.
0 نظر:
ارسال یک نظر